×
Doordat jij je ervaringen deelt, kunnen wij ons sterk maken voor jou en de ruim 900.000 kankerpatiënten in Nederland. Samen veranderen we het leven met kanker.
Mijn moeder Gaitrie was pas verhuisd naar Corfu toen ze een knobbeltje in haar borst voelde. Ik vond het belangrijk dat ze dit in Nederland liet onderzoeken. Toen ze hier terugkwam heb ik voor haar gezorgd. Ik reed haar naar het ziekenhuis en ging mee naar alle afspraken. Soms kreeg ik haar frustratie en boosheid over me heen, maar ik heb altijd gedacht ‘dit is de ziekte, dit is niet wie jij bent’. Ik ben blij dat ik er op deze manier voor haar heb kunnen zijn, en sta nog altijd voor haar klaar.
Nadat mijn urine niet goed bleek te zijn, werd ik doorverwezen naar een uroloog. Deze vond twee tumoren in mijn blaas. Door dit nieuws stond zowel mijn leven als dat van mijn man en familie even stil. In een paar maanden tijd gebeurde er van alles: twee operaties, een katheter en een chemospoeling. Begin mei 2025 kwam het verlossende woord dat mijn blaas er rustig uit zag. Op dit moment sta ik onder strenge controle, omdat de kans op terugkeer groot is.
De afgelopen periode is in een sneltreinvaart voorbij gevlogen. Regelmatig denk ik ‘wat heb ik toch allemaal meegemaakt?’ Van het ene op het andere moment word je compleet uit je vertrouwde leven gerukt. Ziekenhuisafspraken zijn opeens de enige uitjes. Emotioneel was het een rollercoaster, met angst en pijn, maar ook met dankbaarheid en liefde van alle mensen om mij heen. Tijdens zo'n periode is het goed om te weten dat je er niet alleen voor staat. Of je je steun en kracht nu haalt uit momenten met dierbaren of uit verhalen van lotgenoten, het is fijn om erkenning en herkenning te vinden en samen als patiënten iets te kunnen betekenen. Daarom doneer ik mijn ervaring.
Van elke peiling delen we de resultaten én we vertellen hoe we de resultaten omzetten naar acties die mensen met kanker verder helpen.
In 2021 werd bij mij een tumor in de tongwortel (oropharynxcarcinoom) met uitzaaiingen in de lymfeklieren van de hals gevonden. Ik had geen idee wat me te wachten stond en hoe ik hiermee om moest gaan. Ik kende alleen het globale plaatje van veel onderzoeken en bestralingen, maar wist niet hoe de toekomst eruit zou zien. Op het moment van diagnose was het coronatijd. Ik had net mijn baan verloren en was mantelzorger voor mijn ouders, die niet lang daarna beiden zijn overleden. Toen ik kanker bleek te hebben, schoot ik in de overlevingsstand. Ik besefte nog niet dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Gelukkig werd ik tijdens de bestralingen goed bijgestaan door het ziekenhuispersoneel, maar op dat moment hadden de ervaringen van andere kankerpatiënten me nog extra kunnen helpen.
Op oncologisch vlak gaat het nu goed, maar helaas hebben de 35 bestralingen hun tol geëist en heb ik na bijna vier jaar nog steeds met veel bijwerkingen te maken. Sommige late gevolgen van de behandeling en de impact ervan zijn niet met mij besproken en waren onbekend. Doordat ik de laatste tijd veel ervaringen van anderen heb gehoord, merk ik dat ik het beter kan accepteren. Ik ontdek een nieuwe manier van leven, die past bij mijn mogelijkheden. Dit gun ik anderen ook en daarom wil ik mijn ervaring doneren, zodat ook zij dat broodnodige steuntje in de rug kunnen voelen.
In 2024 kreeg ik de diagnose tongkanker. Dit was natuurlijk schrikken, maar ik ben er vrij nuchter onder gebleven. Gelukkig werd de kanker op tijd ontdekt en kon ik geopereerd worden. Verdere behandelingen waren niet nodig. Ik ben goed hersteld, zonder complicaties.
Toch blijft het iets dat je met je meedraagt. Ik heb nog regelmatig controles, en ondanks dat de uitslagen tot nu toe goed zijn, blijft dat stemmetje in je achterhoofd. Ik vind het fijn om te praten met anderen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt. Ik heb gemerkt dat dat veel steun kan geven. Je hoeft niet altijd uitgebreid stil te staan bij wat er is gebeurd, maar alleen al weten dat je niet de enige bent, helpt. Daarom doneer ik mijn ervaring. Als er iemand is die zich erin herkent en er iets aan heeft, dan is dat voor mij genoeg reden om mijn verhaal te delen.