×
Doordat jij je ervaringen deelt, kunnen wij ons sterk maken voor jou en de ruim 900.000 kankerpatiënten in Nederland. Samen veranderen we het leven met kanker.
Als het om kanker gaat, heb ik helaas een dubbele pet op. Ik ben in 1996 geopereerd aan een hersentumor ter grootte van een forse mandarijn en daarna bestraald. In 2021 is mijn vrouw overleden als gevolg van longkanker met uitzaaiingen. Gelukkig hebben we na haar diagnose nog drieënhalf jaar samen mooie herinneringen mogen maken. Ik ervaar het leven met kanker als een rollercoaster, je stapt zonder dat je ervoor kiest in en komt er nooit meer uit. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Van mijn hersentumor heb ik geen last meer, wel ben ik links doof geworden. Ook moet ik leven met een verminderd geheugen en heb ik meer moeite om me te concentreren. Maar na 28 jaar ben ik daar aardig aan gewend. Ik vind het belangrijk om mijn ervaring te delen met anderen in een vergelijkbare situatie. Het heeft mij enorm geholpen om met lotgenoten over mijn hersentumor te praten. Je bent niet alleen, al heb je dat gevoel in het begin zeker. Het lezen van andermans ervaring en manier van omgaan met de situatie heeft mij een soort van rust gegeven. En nu haal ik steun uit het bieden van steun aan anderen, onder andere door mijn ervaring te doneren.
Een half jaar geleden kreeg ik de diagnose longkanker, stadium 4. Na de eerste schokgolf ben ik nu mijn nieuwe leven aan het uitvinden. Het is bijzonder om plotsklaps een totaal andere verhouding ten opzichte van mijn eigen leven en het leven in het algemeen te hebben. Ik was gewend om heel veel energie en conditie te hebben en fanatiek te trainen voor lange mountainbiketochten. Nu ben ik aan het oefenen hoe mijn energie te bewaken, er bewust mee om te gaan en toch te genieten van buiten zijn en bewegen. Dat ik longkanker zou krijgen had ik nooit verwacht: ik rookte niet en leefde gezond. Pas toen ik ziek was, realiseerde ik me dat ook veel jongere mensen kanker krijgen. Mijn ervaring doneren zie ik als iets positiefs wat ik kan doen. Het helpt iemand anders misschien om meer inzicht te krijgen. Zelf heb ik veel aan naar buiten gaan en bewegen. Natuur helpt me relativeren. Een bos dat er al zoveel langer is dan ik, bergen die me laten zien dat er een grootsheid is waar ik als mensje een beetje tegenaan kan leunen. Dat vind ik troostend. En weten dat je verschil maakt en hebt gemaakt voor anderen. Dat helpt ook.
Van elke peiling delen we de resultaten én we vertellen hoe we de resultaten omzetten naar acties die mensen met kanker verder helpen.
Twee keer kreeg ik de diagnose teelbalkanker. In 2005 aan de ene zijde en in 2008 aan de andere. Een operatie was beide keren voldoende, ik heb dus geen bestraling of chemo behandelingen gekregen. Wel duurde het acht maanden om de juiste medicatie en dosis te vinden. De periodes van onderzoeken waren zenuwslopend. Je had de uitslag net binnen of je kon weer terug naar het ziekenhuis voor de volgende onderzoeken. Na de ontdekking van een nieuwe tumor ging ik weer de behandelmolen in, maar in 2013 ben ik ‘schoon’ verklaard. Het hebben van kanker heeft mijn leven veranderd. Je ervaart kwetsbaarheid en het gevoel dat je niet onverwoestbaar bent. Door het herstel en het gebruik van medicatie werd ik gedwongen een bewuster en regelmatiger leven te leiden. Ook heb ik afstand moeten nemen van mijn stressvolle baan. Inmiddels ben ik zelfstandig ondernemer met een eigen zorgboerderij. Ik deel mijn eigen tijd in en help mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Op internet vond ik zelf vooral dramaverhalen, weinig positiefs. Ik hoop dat ik via Doneer Je Ervaring mijn ervaringen ten goede kan aanbieden. Kanker krijgen of hebben is geen pretje. Maar het is niet per se het einde van je leven. Soms is het een nieuw begin.
Ik stond al onder controle vanwege familiaire darmkanker, maar in mijn geval zocht de tumor een andere plaats. In mijn amandel kreeg ik een plaveiselcelcarcinoom met uitzaaiingen naar de lymfeklieren. Ik ervaar mijn leven met en na kanker als zeer waardevol en intens. Ik ben mezelf diverse keren tegengekomen en dat heeft mijn leven zeker een extra boost gegeven. Mijn ‘beperkingen’ zie ik niet meer als beperkingen maar gewoon als een stukje van mezelf. Zo is bijvoorbeeld de achterkant van mijn tong weg en heb ik nu een heel andere smaak. De angst dat de kanker terugkomt, blijft natuurlijk wel altijd aanwezig. Hoewel ik van nature positief ben en goed kan relativeren, merk ik heel soms dat ik bij normale klachten toch aan het ergste denk. Niet alles is meer vanzelfsprekend, daarom leef ik maximaal. Ik probeer intens te genieten van alles om me heen - van familie tot werk en sport. Aandacht voor het onderwerp is een drijfveer om hier mijn ervaring te doneren. Ook vind ik extra aandacht voor HPV- vaccinatie bij meisjes én jongens heel belangrijk. Alles om dit soort kankers te kunnen voorkomen.